21 kilometer van Leon naar Villadangos del Paramo. In Leon wordt eenvoudig gezegd dat je bij het klooster over de brug gaat en dan de bronzen schelpen volgen op het trottoir. Maar welke brug?
Net als ik begin te twijfelen zie ik een pelgrim met een blauwe rugzak. Ja, ik erachteraan. Net als ik denk dat hij nog steeds voor me loopt sta ik voor een hele drukke weg, waar ik eigenlijk niet over durf te steken. Dan plotseling geeft iemand mij een klein duwtje tegen mij rugzak. Het is de man met de blauwe rugzak. Hij zegt dat de auto's zullen stoppen als ik ga lopen en dat is ook zo. Ik steek over met het idee dat hij dus nu weer achter mij loopt. Na Leon zijn er 2 mogelijkheden: Naar Villar de Mazarife of naar Villadangos del Paramo. Ik zoek lang naar de splitsing, en dan plosteling zie ik de man met de blauwe rugzak weer staan. Hij zegt dat richting Villadangos del Paramo rechtdoor is. Hoe kan dat nou???? Hij liep toch achter mij. De route loopt langs de N 120. De blauwe rugzak ook. De route is een beetje saai, maar wel spannend omdat het de 1e dag is. Ik weet niet waar ik moet kijken!
Aangekomen in Villadangos schiet ik meteen een cafe binnen om wat te eten en te drinken. En wie zit daar binnen.... de blauwe rugzak, met eigenaar. Het is een Braziliaan en we kletsen even. Als het voor hem tijd is om weer te vertrekken, zeg ik nog tegen hem dat ik hem bedank dat hij mijn gids was, maar aangezien hij nog verder doorloopt, zal ik hem niet meer zien. You never know, zegt hij. Strange things happen on the Camino...... Ik ben ervan overtuigd. Hij was mijn engel die dag.
Overnacht wordt er in Hostal Libertad. Even een wasje gedaan, eten voor de avond en voor de volgende dag gehaald en lekker slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten