Rabanal del Camino - El Acebo

Hallo Lieve allemaal!

Wat een lieve reactie´s! Dat doet echt goed! bedankt nogmaals.

Vrijdag 22 e April dus gelopen van Rabanal del Camino naar El Acebo. Het zou een mooie tocht worden met prachtige vergezichten, echter het weer gooide roet in het eten. De prachtige vergezichten hielden zich verstopt achter een dikke laag mist.

Goed vertrokken rond half 8, richting het 1e dorp Foncebadon. Onderweg enkele moeilijke stukken gehad, maar we liepen met 4 en dan houdt je het wel vol. In Foncebadon een heerlijke kop thee gedronken. Voor iedereen staat er iets klaar en je mag geven wat je wil.
Je kunt er ook blijven slapen, een massage krijgen en een joga les bijwonen, maar.....De Camino roept, dus we moeten weer lopen. Verder naar de Cruz de Ferro, op 1,504 meter hoogte. Hier staan een reusachtige grote berg van losse stenen. Stenen achtergelaten door de passerende pelgrims. Ook ik had een steen van huis meegenomen, met Peter erop en Jitka. Hun zorgen wil ik graag hier achterlaten.  Nadat ik dat had gedaan heb ik in de armen van een fransman eens heerlijk staan te huilen. Moet kunnen...
Op de berg stenen staat een groot ijzeren kruis.
Na de Cruz de Ferro kom je gelopen langs Manjarin, waar voor elke passerende pelgrim de klok geluid wordt. Ook heel bijzonder!
Het weer wordt almaar slechter en ik ben drijfnat, zie niks meer door mijn bril en loop op goed geluk achter de rode poncho aan die voor mij loopt.
In Manjarin staat op een bord Santiago 222km, nou... dat is in ieder geval geen 350 meer.
Dus zoveel regen en zoveel mist, dat ik de eindbestemming El Acebo niet aan zag komen. Het was er ineens
1e Hostal wat ik zag binnen gelopen en weer geluk! Prachtige kamer, douche, toilet en TV.
´s avond heerlijk gegeten en weer vroeg het bedje opgezocht.
Wat een dag.... een mens kan meer als ie denkt!