Arzua - Arca Pedrouzo

Vanochtend waren we een beetje laat! Uitgeslapen tot kwart over 7. Er was gisteren niemand bijgekomen, dus we waren met 3 en.
Ik slaap altijd in het bovenste bed, dat vind ik fijn. Behalve gisteren toen was ik iets te snel van het trapje gekomen en heb nu een hele grote schaafwond op mijn been.
Maar goed.... als dat alles is. De blaar is weer weg, dus geen problemen meer.
Vandaag gaan we na een ontbijtje met thee naar Arca Pedrouzo, over 19 kilometer. Mooie route door de bossen en over velden. Maar ook stukken langs de doorgaande weg, waar we weer een paar keer over moeten steken. Echt doodeng.
Onderweg komen we nu alleen maar pelgrims tegen die we al ergens ander ontmoet hebben. Cornelia zag vandaag Gabriel uit Colombia met zijn hond Carlo. Carlo draagt zijn eigen rugzak met daarin zijn regenjack.
Als hij niet mee de albergue in mag, slaapt hij in zijn eigen tentje buiten! Echt super! En hij lijkt het goed naar de zin te hebben.
Niemand vraagt aan Gabriel hoe het met hem gaat, maar alleen maar hoe het met Carlo gaat!
De afstandsstenen die we zien dalen van een 4 naar een 2. Dus nu officieel nog 20 kilometer, maar het schijnt niet helemaal te kloppen, omdat de luchthaven voor Santiago iets vergroot is en je een extra 5 kilometer moet lopen.
Arca Pedrouzo is een mooie plaats en de albergue lijkt net een hotel. Met een rainshower! Ik stond eronder en dacht: I Just died and gone to heaven!
Alle klusjes zijn weer gedaan dus nu even rusten en wat schrijven of lezen of gewoon de ogen dicht.
Straks gaan we nog wat drinken en dat wat eten. Rond 21.00uur liggen we normaal gesproken in bed.
Dit is dus de laatste albergue! Morgen proberen we in een hostal in te checken. Cornelia vertrekt met het vliegtuig op donderdagavond en Peter gaat vrijdagochtend. Ik ga zaterdag naar mijn bus.
Morgen dus ongeveer 22 kilometer te gaan. De allerlaatste!!!! We zullen op veertjes lopen denk ik.
Donderdag gaan we naar de pelgrimsmis en we hopen natuurlijk dat De Botafumeiro zal zwieren. Peter heeft al aangekondigd dat hij morgen de hele dag gaat lopen huilen. Dat beloofd nog wat!
Cornelia en ik lachen er een beetje om, maar dat er tranen zullen zijn  in Santiago......For Sure!
Dus ik denk dat dit het laatste bericht is van dit Grote Geweldig Mooie Avontuur!
Morgen dus op naar Santiago de Compostela naar de Apostel Jacobus!
Dag lieve allemaal! Liefs Hed