So many people on The Camino that chanced my life.
Beginning ofcourse with The Angel I met the first day, the guy from Brasil, The american couple. Michael from Perth, Julia from Perth, Jody, Don, Tobie, Rob, Claire, Dorine, Tommy from Sweden, Monika from Sweden, Phil and Eleanor from Ireland, Gloria from Munich who walked 67,5 km the first day.The German Lady who was with me on Easterday out of Ponferrada, the french Lady to Villafranca del Bierzo, the frenchman in whos arms I cried at The Cruz de Ferro, and another frenchman, something high in the Military who walked a day with me to Ruitelan. Then there was the Italian man in Ruitelan and the frenchmen from Bordeaux, and ofcourse Peter and Cornelia who made My Camino so special!
Thank you.
I love you all!
Probably some names are forgotten, but everybody stays in my heart!
Love Hedwig
And It is always nice to receive mail. hedwig2406@gmail.com
We walked the same route, you just 6 weeks before me!
BeantwoordenVerwijderenOns (Wij) het dieselfde route geloop, jy het dit net ses weke voor my gedoen.
There are people who have visions- then there are people to live them out. You set your goals very high - to complete the Camino de Santiago. You planned, trained, researched. You were prepared. Then you had to walk it, climb over mountains, walk in the rain, in the sun, in the heat, and in the wind. You met and made friends from all over the world. You shared your travels with all of us who could not be there, but were with you with every step you took. You were very emotional with your thoughts, and we were very emotional in reading them. You were sucessful - you did it! We are all very proud of you. You ARE our hero.
BeantwoordenVerwijderenTo be able to do the Camino is a priviledge and will give you the opportunity to meet people from all over the
BeantwoordenVerwijderenworld in a spirit of warmth and friendship that you will probably never have experienced before.
All those who have done it already will know exactly what I mean. To those who are thinking about doing it,
get your boots on and get out there ! When you return use the spirit of the Camino to remember how
Pilgrims help and care for each other and apply that to your daily life to help yourself and others. The Camino will always be with you.
Peter Booth
Hedwig's Camino,
BeantwoordenVerwijderenNa een lange en intensieve training is mijn maatje Hedwig op 18 April van start gegaan. Haar Camino ging beginnen. Maar hoe is dit oiit begonnen?
Ik ( Judith ) krijg regelmatig te horen dat het mijn "schuld " is dat ze met het wandelvirus besmet is geraakt. Ik ga al jaren op bedevaart van Valkenswaard naar Handel en terug.Een toch van 40 kilometer heen en 40 kilometer terug dit in twee dagen. Hedwig stond jaren met haar witte oma fiets te kijken in Gemert en steunde ons de laatste kilometers. Jaren gingen voorbij en toen haar man Peter ziek werd zei ze: Als met Peter alles goed komt ga ik mee naar Handel en zo geschiede in 2008. Nu moest ze ook in training want 40 kilometer is niet niks en zo is Hedwig gaan lopen. En toen kwam ze opeens met het idee dat ze naar Santiago de Compostela wilde in 2014, ook naar aanleiding van het boek van Hape Kerkeling. ( Echt een aanrader ook al wil je de toch niet gaan lopen ) Hedwig wilde graag dat ik mee zou gaan en heb daar een jaar over mogen nadenken en uiteindelijk denk ik dat ik er niet klaar voor ben geweest en heb besloten om niet mee te gaan. Nu is Hedwig grondig te werk gegaan en het hele internet afgespeurd naar routes, forums en alles wat erover te vinden was. Ik kreeg alle informatie toegestuurd om me te blijven paaien. Ik ben toen wel met Hedwig in training gegaan en zijn we samen lekker lange tochten gaan lopen, 20 kilometer werd na een tijdje een peulenschilletje. En wat is het mooi in je eigen omgeving, we kwamen op plaatsen zo vlak bij huis dat je niet wist dat ze bestonden. En maar lopen en lopen... alleen, of met mij of met Wim. Kilometers genoeg in haar benen. En daar kwam 2011 en het was al snel April. We hadden bijna dagelijks contact dankzij het internet en de mobiele telefonie. En ik had besloten om tijdens haar tocht een dagboekje bij te houden over de gang van zaken in voor mij "normale" weken. Ook via haar blog hield ik alles bij. Tijdens haar tocht zag ik ook de verhalen van Hape Kerkeling terug. Ook was in Life aanwezig bij haar aankomst in Santiago iets wat ik als heel speciaal heb ervaren en nooit meer zal vergeten dat ze toen aan mij dacht. Ik was er stil van !
Nu wordt er steeds aan me gevraagd of ik geen spijt heb dat ik niet mee ben gegaan.
Ik heb daar geen duidelijk antwoord op, maar nogmaals ik was er niet klaar voor. Ik ben super trots op mijn wandelmaatje Hedwig dat ze de tocht heeft volbracht.
Misschien komt er toch eens ooit...........
Je wandelmaatje Judith
Hedwig,
BeantwoordenVerwijderenEen lange voorbereiding, de nodige onwetendheid en vast ook een hoop blaren gingen eraan vooraf. Nu blijven slechts een hoop herinneringen over. Ik hoop dat je terug kijkt op een geweldige periode waar je zo naar uit hebt gekeken. Verder ben ik trots op je dat je de hele reis uitgelopen hebt. Chapeau! Ik weet bijna zeker dat jouw leven is opgesplitst in tweeën: het gedeelte vóór, en het gedeelte ná Camino de Santiago.
Groeten, Joep
Hola! I met Hedwig at Triacastella when Julia Stafford, from my hometown in Perth, Western Australia, invited me to share dinner with her and three friends. We had a lovely evening of delicious food, wine and talk, and they welcomed me to their Camino "family". I slept that night at a different albergue to them and set off very early next morning. I didn't see any of them again by the time I reached Santiago four days later on Sunday 1 May 2011. I caught a bus next day to Finisterre, swam in the chilly Atlantic Ocean and watched sunset at the medieval "End of the World". After a further day in Muxia, I found I was missing my Camino friends and caught a bus back to Santiago. I walked past a little square and fountain next to the Cathedral and Peter Booth called out to me. I didn't recognise him at first but he called me over to sit with Hetty (as I call Hedwig), Cornelia (Corna) and Tommie, who I had met much earlier in Spain. I hardly knew any of them but felt I was back with old friends, and they made space for me to sit next to them. We had another lovely dinner together at a neaqrby restaurant that night, and I went returned there a few days later to eat a meal with Hetty on her last night in Spain after the others had gone home. It was sad to say goodbye but our own personal journeys continue. Peter, Corna, Hetty and Tommie are now always part of my Camino 'family", and although I live very far away in Australia, we remain close on Facebook. Buen Camino! Michael
BeantwoordenVerwijderenHello Hedwig!
BeantwoordenVerwijderenI've try to get the text bellow in your blog. But I think i do something wrong?
Hope you can fix it. I really want to get these words in your blog.
Hugs and kisses from Tommy
Sorry for my bad english. About ten years ago I read about the Camino for the first time. In some way It calls for me. And at the last year It was like a roaring thunder in my ears. Since I get at home at the 6:th of may there's been thought about the Camino every day. I've missed it so much and I want to go back. And of course I know it will be a diffrent Camino. Cause there will be no Hedwig, Peter, Michel, Cornea och Monica. But there will be other people that will give me an experience of life in different part of the world. And they will show me that we're all the same. Even if we have differet coulors or come from different countries. We are born under the same stars. And even if we got differet religions and pray to God, Allah, Buddha, Shiva or any other god we all needs love, friends, brother- and sisterhood. And the people on the Camino change my life. I meet you Hedwig for the first time in Ponferada. Asking where you bought you meal. It was eastern and all marked was closed. I've got no food for the next day. But as always on the Camino It was no trouble. I've always get food, water and a bed.
I hope we will meet again. All of us. It was a marvelous time and I will carry It in my heart as long as I live. Thanks all of you. And Hedwig. God bless you. I will pray for you and send thoughts with power to you. From all of my heart.
Hed,
BeantwoordenVerwijderenEen schitterende prestatie, ook al is prestatie niet direct het juiste woord. Presteren betekent iets bewijzen en als de Camino ons iets leert is dat " het gewoon zijn " al meer dan voldoende is. Desalniettemin : de ervaring, vriendschap en levenswijsheid van de Camino blijven je voor altijd bij.
Ben blij dat het forum ons bij elkaar heeft gebracht.
Dikke kus.
Sabs
onze hed"
BeantwoordenVerwijderenOp een bepaald moment had "onze hed" een héél gek idee.
"ooit loop ik de camino mee"
Dit is een geintje mocht ik hopen!?
Je gaat toch niet voor de lol zo'n lange afstand lopen.
Maar dit was voor "onze hed" één van haar dromen.
Dus moest het er nu toch echt een keer van komen.
Zo gezegd zo gedaan.....
Zaterdag 16 april zou ze dan eindelijk gaan.
Binnen no time was alles geregeld en rond.
Want als "onze hed" iets in haar hoofd heeft dan heeft ze het niet in haar kont.
Vanaf dat moment kwam bij ieder gesprek van haar en mij.
Het onderwerp Camino de Santiago voorbij.
Ze vertelde dan altijd in geuren en kleuren.
Wat haar daar allemaal stond te gebeuren.
Daarover was ze altijd zo enthousiast
Voor je het weet grijpt het caminovirus je ook vast.
Om te oefenen kwam ze regelmatig gezellig in Eindhoven op de koffie.
Dan kwam ze hier aan met haar rugzak en haar wandelkloffie.
En toen was het moment dan daar.
Dat we afscheid moesten nemen van elkaar.
Met de bus vertrok ze naar Leon.
Dat was de plek waar het grote avontuur allemaal begon.
Op dit blog hield ze voor ons bij hoe het met haar is gegaan.
En via sms lieten we elkaar regelmatig weten wat we die dag hadden gedaan.
Hostal uit,kilometers lopen, hostal weer in.
De tocht beviel haar goed en ze had het gelukkig uitstekend naar haar zin.
Al die tijd zonder "onze hed" was erg wennen.
Maar het deed me goed te horen dat ze daar leuke mensen had leren kennen.
Zo kwam ze peter&camilia tegen in een hostal.
Met zijn drietjes bereikte ze het eindpunt Compestella voor een omhelzing met de apostel.
Ze vormde met elkaar een geweldig cluppie en hadden onderweg veel lol.
Zo hield "onze hed" het wat makkelijker vol.
Die 350 kilometer is een geweldige prestatie die ze uiteindelijk helemaal zelf heeft gedaan.
Maar jullie hebben al die dagen voor elkaar klaar gestaan.
Peter&Camilia ik wil jullie bedanken dat jullie een beetje op haar hebben gelet
Vanaf nu is het natuurlijk ook een beetje "jullie hed".
Waarschijnlijk vinden jullie haar net als ik een fanatastische vrouw.
LIEVE HEDWIG IK BEN ZO ONTZETTEND TROTS OP JOU!!
Liefs xxx Je maatje
For me the Camino was a dream came true. I walked the Camino on my 60th birthday and it was a present to myself.The Camino for me was in a way about going beyond borders . First and had to cross geographical borders from Namibia to Spain. Then I had to cross borders in myself like going alone to Spain half way around the world from Namibia. Another border was to sleep with dozens of other people in a room to walk approximately 25 km per day. The Camino though enrich my life beyond borders and expand myself as a human being .It gave me the wonderful privilege to experience friendships on a level that one do not experience in your day to day lives. Something very special. Thank you very much Peter and Hedwig for making my last ten days of the Camino very, very special as part of Team Namibia. I shall never forget it and you shall always be part of my very fond memories of the Camino.
BeantwoordenVerwijderenCornelia Langford